|
Sa Aking Mga Kabata - Jose P. Rizal
|
|
|
|
|
|
Kapagka
ang baya'y sadyang umiibig
Sa
kanyang salitang kaloob ng langit,
Sanglang
kalayaan nasa ring masapit
Katulad
ng ibong nasa himpapawid.
Pagka't
ang salita'y isang kahatulan
Sa
bayan, sa nayo't mga kaharian,
At ang
isang tao'y katulad, kabagay
Ng alin
mang likha noong kalayaan.
Ang
hindi magmahal sa kanyang salita
Mahigit
sa hayop at malansang isda,
Kaya
ang marapat pagyamaning kusa
Na
tulad sa inang tunay na nagpala.
Ang
wikang Tagalog tulad din sa Latin
Sa
Ingles, Kastila at salitang anghel,
Sapagka't
ang Poong maalam tumingin
Ang
siyang naggawad, nagbigay sa atin.
Ang
salita nati'y huwad din sa iba
Na may
alfabeto at sariling letra,
Na kaya
nawala'y dinatnan ng sigwa
Ang
lunday sa lawa noong dakong una.
|
|
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento